MOLLY MALONE

Tomasz Zygmont

W cudownym Dublinie, ktĂłry z dziewczÄ…t swych sĹ‚ynie,
Po raz pierwszy ujrzałem słodką Molly Malone.
Ciągnęła swój kramik wąskimi uliczkami,
KrzyczÄ…c: "MaĹ‚ĹĽe i kraby najlepsze dla was mam!"

A-live, a-live. O! A-live, a-live. O!
SĹ‚ychać: "MaĹ‚ĹĽe i kraby najlepsze dla was mam."

ByĹ‚a zwykĹ‚Ä… handlarkÄ… i wspominać nie warto
O jej losie sierocym, o tym, ĹĽe dzieĹ„ za dniem
Ciągnęła swój kramik wąskimi uliczkami,
KrzyczÄ…c: "MaĹ‚ĹĽe i kraby najlepsze dla was mam!"

Nie dziwiło nikogo, że przed laty tą drogą,
Nie pod rÄ™kÄ™ ze sobÄ… jej rodzice szli, lecz
Ciągnęli swe kramy wąskimi uliczkami,
KrzyczÄ…c: "MaĹ‚ĹĽe i kraby najlepsze dla was mam!"

Molly zmarĹ‚a w gorÄ…czce w swej izdebce samotnie,
OdtÄ…d z matkÄ… i z ojcem, nocÄ… w portowej mgle,
Ciągnęli swe kramy wąskimi uliczkami,
KrzyczÄ…c: "MaĹ‚ĹĽe i kraby najlepsze dla was mam!"

  Dodaj do ulubionych szant »

42   miejsce

 0.00