PO CO MI TO BYƁO

Ireneusz WĂłjcicki

Chyba mnie podpuƛciƂ czart
Ć»eby sprawdzić, com jest wart,
Bo na lądzie ĆŒyƂo mi się nienajgorzej.
ChciaƂem wypróbować los,
ChciaƂem szybko nabić trzos,
Pierwsze, co mi wpadƂo do Ć‚ba, byƂo morze.

Pierwszy rejs fatalny byƂ,
Bo bujaƂo z caƂych siƂ,
MiaƂem mdƂoƛci i wrednego kapitana.
A gdy opƂynąƂem Horn,
I gdy trochę ustaƂ sztorm,
To nad losem swym beczaƂem aĆŒ do rana.

Lepiej byƂo w domu spać,
Co za ĆŒycie - psia go mać,
Wszędzie woda i daleko wciÄ…ĆŒ do domu.
Winny sobie jestem sam,
ChciaƂem przygód - no to mam,
I za lądem teraz tęsknię po kryjomu.

Potem rejsĂłw byƂo w brĂłd,
SƂodkich, gorzkich, sƂonych wód
ByƂo tyle, ĆŒe się nie da opowiedzieć.
I choć opƂynąƂem ƛwiat,
Ciągle myƛlę sobie tak,
Ć»e najlepiej byƂoby mi w domu siedzieć.

Chyba czort jedyny wie,
Co tu jeszcze trzyma mnie,
Bal od Ć›więta, lecz na co dzieƄ ciÄ™ĆŒka praca.
Fajni kumple, podƂy wikt,
I nie czeka na mnie nikt,
Ale pƂywam - choć uparcie myƛl powraca.

  Dodaj do ulubionych szant »

57   miejsce

 0.00